بسمه تعالی

اول از اینکه  بعد از 3 ماه به روز کردم معذرت می خوام ولی چون سر دو راهی گیر کرده بودم که وبلاگ رو به روز کنم یا کرکره وبلاگ رو پایین بکشم مونده بودم ولی تصمیم بر آن شد که ادامه بدیم چون مبارزه ادامه خواهد داشت و تا آخر ایستاده ایم...

بعد از گذشت 54 روز از سال جدید که این سال به نام سال نو آوری و شکوفایی نام گذاری شده من امیدوارم که سالی پر از نو آوری و شکوفایی داشته باشید.

مطلب اصلی این است که چرا ما از دین آنطور که دلمان می خواهد بهره برداری می کنیم و آن دستور هایی را که دلمان می خواهد اجرا می کنیم و در مواقعی که می بینیم بعضی از دستورات دین بر ضد منافع ما است آن قسمت را جزو دین حساب نمی کنیم و یا آنقدر کوچک نشان می دهیم که از حوزه دین و دستورات دینی خارج می شود و یا بعضی از مسائل و دستورات دین که به نفع ما است آنقدر بزرگ می کنیم که از اصول دین هم فراتر می رود و این مسائل و دستورات را سعی می کنیم که به دیگران نیز دیکته کنیم در واقع این نوع عمل کردن و برداشت از دین همان برداشت کاریکاتوری از دین می باشد که قسمت هایی را که نفع ما است را جمع می کنیم و سعی در بزرگ جلوه دادن آن می کنیم و آن قسمت که به ضرر ما است  سعی در حذف کردن و دور کردن آن از خود داریم0

مثلا وقتی مرجع محترم فردی بین دو مسئله که از نظر حکم یکسان است مثل حرام بودن در عملی ما آن عملی که به ضرر ما باشد را به دلیل آن که ضرر مالی و یا ... برای ما دارد عمل نمی کنیم ولی یک عمل دیگر که رعایت کردن آن به نفع ما است آنرا اجرا کرده و   قبول داریم و بر روی آن نیز ما تاکید می کنیم....عزیزان واقعا این عمل کردن به دستورات اسلام و دین است؟!!!!!

با دقت که نگاه میکنی می بینی که آری ، دلیل اصلی این اعمال ما این است که ما سعی می کنیم برداشت دین خود، را بر اساس منافع خود و یا شاید بر اساس شهوت های خود مورد اقبال یا احرا در آوریم....

امیدوارم که ما در این سال جدیدی که روزهایی از آن سپری شده است در مورد  عمل کردن به دین به طور صحیح در خود نو آوری به وجود آورده و خود را متحول کرده تا به شکوفایی واقعی برسیم....